Wijk bij Duurstede

Wijk bij Duurstede – De fruitteelt in het Kromme Rijngebied is door de eeuwen heen als het ware onderdeel geworden van het historisch erfgoed. Dat is veel partijen wel wat waard. DE PCG en SP richten zich met een motie op het behoud en vernieuwing van deze groene economie. Zij willen hierbij een bedrijfsplan van de familie Nell gebruiken als vingeroefening. “Van vele kanten staan agrarische bedrijven onder druk. We willen middels deze casus kijken waar voor de hele lokale agrarische sector de mogelijkheden ligt”, leggen Hans Marchal en Jan Oechies gezamenlijk uit.

De komende jaren zullen veel agrarische bedrijven op economische motieven en wegens een gebrek aan opvolging de deuren sluiten. Dat zal dan vooral leiden tot schaalvergroting. “Onze gemeente kent een aantal families waarbij de zaak overgaat vader op zoon. Die wens leeft nog steeds bij veel bedrijven. Echter door veranderende regelgeving en andere zaken, komt deze wens steeds meer onder druk te staan”, legt Oechies uit.

Dat zou voor de toekomst kunnen betekenen dat het landbouwgebied ingrijpend gaat veranderen. De twee partijen willen daarom eens aan de hand van een casus van familiebedrijf Nell kijken hoe een gemeente hierbij de agrariërs kan ondersteunen. “Dit is zo’n familiezaak dat al volop anticipeert op de toekomst, met gronduitbreidingen en ook risicospreiding. Voor dat laatste willen ze het bedrijf opknippen op twee locaties en dat kan volgens de gemeente niet”, vult PCG-er Marchal zijn SP-collega aan.

Vooral omdat er op provinciaal niveau problemen verwacht worden, wil de gemeente niet meewerken aan deze opdeling. “In het nieuwe bestemmingsplan buitengebied is het vestigen van een nieuw bedrijf in het buitengebied praktisch al uitgesloten, terwijl er in het huidige bestemmingsplan wel mogelijkheden zijn. Willen we dus nu nog kijken of dat wel kan, moeten we die handschoen nu opnemen”, meent Marchal. “Dit plan kunnen we dus als casus gebruiken om te kijken waar de grenzen nu daadwerkelijk liggen. Dat kan voor meerdere agrariërs van groot belang zijn. Dat is ons wel een vingeroefening waard”, eindigt Oechies.