Wijk bij Duurstede

WIJK BIJ DUURSTEDE - In de media was het afgelopen week niet meer dan een voetnoot. Dit kabinet gaat de tekorten voor de Jeugdzorg niet aanvullen. Al jaren worden gemeenten gedwongen om te bezuinigen, iets wat media blijkbaar niet spannend vindt. Ook de politiek in Den Haag lijkt zich hier weinig druk om te maken, aangezien het in bijna geen campagne terug is gekomen. ‘We maken ons namelijk druk over deze volgende weigering van Rutte. Er liggen toch veel berekeningen dat gemeenten meer dan 1,5 miljard te kort komen. Zo ontkomen we niet aan flinke bezuinigingen’, bekijkt SP-er Jeroen Brouwer, die het college er vragen over stuurde.

De Wijkse partijen willen nog steeds veel in deze tijden. ‘Er moet gebouwd worden aan huizen en scholen. We willen goede sportvoorzieningen behouden en culturele voorzieningen zoals Calypso. We willen goede zorg en welzijn voor jong en oud en de lokale bedrijven uit de crisis halen. Maar als het zo doorgaat met Rutte dan kunnen we helemaal niks. Deze stelselmatige weigering van Rutte en de zijnen is een ramp. En de rest van de coalitie doet er niets aan’, vindt Brouwer.

De SP concludeert dat de gemeenschap zo verder op slot komt te zitten. De fractievoorzitter ziet in dat de rek er wel uit is. ‘Als sinds 2006 hebben we als Wijkse samenleving miljoenen moeten bezuinigen. Dit college heeft de spaarpotjes die we hebben aangelegd al leeg gehaald. En we krijgen wel meer en meer doelen vanuit Den Haag opgelegd, waar een lokaal college de klappen op mag vangen. Hoe lang willen we dat nog?’, vraagt hij zich af.

De SP roept al enige maanden te stoppen met het verwerken van al die landelijke doelen. ‘Klimaat vinden wij belangrijk. Maar als we geen geld hebben om de kwetsbare inwoners te helpen, de ouderen en jeugd? Als we niks extra kunnen doen voor bouwen? Wij bezuinigen niet mee op onze sportverenigingen, armoedebeleid of zorg voor jongeren of ouderen. Dan maken we andere keuzes. Zeker als het kabinet weigert de rekening, aangetoond in vele onderzoek, te betalen. Want als het zo doorgaat, weten wij wel waar we mee moeten stoppen’, besluit Brouwer.